Oleh: Ts. Megat Zainurul Anuar bin Megat Johari
Menjelang akhir Perang Dunia Kedua, masyarakat antarabangsa menyaksikan tragedi Holocaust yang mengorbankan jutaan Yahudi Eropah. Gerakan Zionis menggunakan simpati ini untuk memperhebat desakan kepada Britain dan PBB agar mempercepat penubuhan negara Israel di Palestin.
Tekanan memuncak apabila pada 29 November 1947, Perhimpunan Agung PBB meluluskan Resolusi 181 – satu pelan pembahagian Palestin yang sangat kontroversial. Walaupun penduduk Yahudi hanya membentuk kira-kira satu pertiga populasi dan memiliki kurang 7% tanah, mereka diberi lebih 55% wilayah Palestin. Pelan ini ditolak sebulat suara oleh rakyat Palestin dan dunia Arab yang melihatnya sebagai penafian hak majoriti penduduk asal.
Kesan daripada resolusi ini amat buruk. Milisi Zionis melancarkan kempen bersenjata menawan kawasan Arab yang diperuntukkan kepada negara Yahudi. Tragedi demi tragedi berlaku – termasuk pembantaian kejam di Deir Yassin pada April 1948 oleh Irgun dan Lehi, di mana lebih 100 penduduk kampung termasuk wanita dan kanak-kanak dibunuh. Peristiwa ini mencetuskan panik dan gelombang pelarian besar-besaran.
Pada 14 Mei 1948, pemimpin Zionis mengisytiharkan penubuhan Negara Israel secara unilateral. Esoknya, tentera negara-negara Arab memasuki Palestin – tetapi terlambat. Ketika itu, lebih 400 kampung Palestin telah dikosongkan atau dimusnahkan, dan lebih 750,000 rakyat Palestin menjadi pelarian. Peristiwa ini dikenang sebagai Nakba – malapetaka besar bangsa Palestin.
PBB meluluskan Resolusi 194 pada Disember 1948 yang menegaskan hak pelarian Palestin untuk kembali ke rumah masing-masing atau menerima pampasan. Tetapi Israel menolak resolusi itu. Sebaliknya, mereka memperkenalkan Undang-Undang Pulang (Law of Return) yang memberikan hak kewarganegaraan automatik kepada mana-mana orang Yahudi di dunia, tetapi menafikan hak rakyat Palestin untuk kembali ke tanah mereka sendiri.
Tindakan ini mewujudkan asas kepada rejim apartheid yang berterusan hingga ke hari ini. Sebuah negara yang dibina di atas pembersihan etnik, pengusiran paksa, dan sistem diskriminasi. Sehingga kini, kesan Nakba terus dirasai – dalam kem pelarian, di bawah penjajahan di Tebing Barat, dan dalam ketidaksamarataan yang dialami rakyat Palestin di wilayah yang dirampas.
Kedua-dua artikel ini bukan hanya rakaman sejarah, tetapi peringatan kepada dunia – bahawa penjajahan, apabila disokong oleh kuasa imperialis dan diam oleh komuniti antarabangsa, boleh menghasilkan penderitaan berpanjangan yang diwarisi dari satu generasi ke generasi seterusnya.
Ts. Megat Zainurul Anuar Bin Megat Johari
———–
Disclaimer:
Penulis | Penggerak Sosial | Innovator
Dengan keyakinan bahawa kata-kata mampu mengubah dunia, Ts. Megat Zainurul Anuar membina jambatan antara profesionalisme dan kemanusiaan. Dengan latar belakang Sarjana Sains dalam Pengurusan Maklumat dan pengalaman lebih 20 tahun membimbing syarikat utama Malaysia, beliau telah memilih pen sebagai instrumen perubaannya.
Sebagai Business Coach dan Certified National Competency Standard Trainer, Megat telah membantu banyak syarikat korporat dan agensi kerajaan di Malaysia seperti Sime Darby, Coway Malaysia, INTAN(Institut Tadbiran Awam Malaysia), MAMPU (Unit Permodenan Tadbiran dan Perancangan Pengurusan Malaysia) dan banyak lagi. Namun, pencapaian terbesarnya terletak pada program SAY LEAD PRO MALAYSIA, di mana beliau memberdayakan usahawan Orang Kurang Upaya (OKU) di bawah inspirasi DYTM, Tengku Amir Shah.
Megat percaya setiap naratif mempunyai kuasa untuk membuka minda dan menyentuh hati. Melalui penulisannya, beliau berjuang mendedahkan kebenaran, mencabar status quo, dan menyuarakan mereka yang tidak bersuara.
“Perubahan bermula dengan keberanian untuk melihat, memahami, dan bertindak.”
———–
Aritikel ini adalah sumbangan penulis dan tidak semestinya mencerminkan pendirian PrezCom.
#Prezcom
Kolum Berkaitan
Siri 1: Siri Pendedahan: Zionisme, Mandat British, dan Akar Penjajahan Palestin
Siri 1: Siri Pendedahan: Zionisme, Mandat British, dan Akar Penjajahan Palestin